پښتو اولسي قیصې د پښتني کلتور او تاریخ یوه مهمه برخه جوړوي. دا قیصې اکثره د شفاهي ادب په ډول د نسلونو په منځ کې انتقال شوي دي. د دې قیصو ځانګړنه دا ده چې په کې د ژوند تجربې، اخلاق، مینه، غیرت، قرباني، او د حق لپاره مبارزه انځور شوي دي.
Table of Contents
د پښتو اولسي قیصو ځانګړتیاوې:
اخلاقي درسونه: اکثره اولسي قیصې داسې پای ته رسېږي چې د اورېدونکو یا لوستونکو لپاره یو اخلاقي درس پکې وي.
خیالي عناصر: په ډېرو قیصو کې خیالي کردارونه، جنونه، پریانې، او عجیبې پیښې هم شاملې وي.
کلتوري انځور: دا قیصې د پښتني ټولنې کلتوري ارزښتونه، دودونه او رواجونه ښيي.
شفاهي بڼه: زیاتره قیصې په شفاهي ډول د مشرانو لخوا بیانېږي.
مشهورې پښتو اولسي قیصې:
شیخ مټ او ظالم پاچا: یوه کیسه چې د حق غوښتنې او ظالمو پر وړاندې د مبارزې پیغام لري.
زړګی او پرېشانۍ: د یوې عاشقانه کیسې بڼه لري چې د مینې لپاره د قربانۍ اهمیت ښيي.
دمبورۍ پاچا: یوه خیالي کیسه چې د یو غریب انسان د زړورتیا په اړه ده.
لیلا او مجنون: که څه هم دا قیصه په نورو کلتورونو کې هم شته، پښتو کې یې ځانګړې بڼه بیان شوې ده.
یوسف خان او شیرینه: دا د پښتو د مینې یوه مشهوره کیسه ده، چې په ډېرو پښتنو سیمو کې ویل کېږي.
د اولسي قیصو اهمیت:
د پښتني تاریخ او کلتور ساتنه کوي.
نویو نسلونو ته د اخلاقو او ژوندی ارزښتونو په اړه درس ورکوي.
د ټولنې د ژوند ستونزې او ارزښتونه په تخیلي او زړه راښکونکي بڼه وړاندې کوي.
